czwartek, 16 września 2010

Fulness factor

Fulness factor to punkt w układzie współrzędnych, w którym stoję, w którym czuję, w którym emanuję… teraz. To wskaźnik napełnienia, charakteryzujący mnie, będący interakcją dwóch przeciwstawnych sił – mojej wewnętrznej siły ssącej energię innych i siły, która tę energię ze mnie wysysa. Oscylowanie pomiędzy tymi siłami i różne ich wzajemne nasycenie stawia mnie w konkretnym punkcie. Gdybym była materią nieożywioną, charakteryzowałby mnie stały fulness factor. Jednak ten wskaźnik jest zmienny. Jestem żywym, czującym ferromagnetykiem.


Nieco teorii...

Magnes trwały (magnes stały) jest elementem wykonanym z materiału magnetycznie twardego, charakteryzującego się szeroką pętlą histerezy magnetycznej. Podstawowym elementem mikrostruktury magnesu są ziarna (mikrokryształy), posiadające oś łatwego namagnesowania. Ideałem jest, aby te ferromagnetyczne ziarna były zbliżone rozmiarem do wielkości domen magnetycznych (ok. 10 mm lub mniej) i znajdowały się w osnowie nieferromagnetycznej (tzw. izolacji magnetycznej). Z uwagi na sposób uporządkowania ziaren magnes może być izotropowy lub anizotropowy.
Po namagnesowaniu magnes zachowuje swój stan namagnesowania, dzięki czemu znajduje zastosowanie tam, gdzie wymagane jest wzajemne oddziaływanie pól magnetycznych lub lokalne wytworzenie stałego pola magnetycznego np. w silnikach elektrycznych, miernikach, przetwornikach, czujnikach, licznikach, siłownikach, uchwytach i separatorach magnetycznych oraz wielu innych.

Po przeczytaniu tej definicji przyszla mi na myśl rtęć i jej struktura. Idealna i w 100% pełna swojej istoty w każdej najmniejszej drobinie, idealnie okrąglej kropli.


Ferromagnetyk (materiał ferromagnetyczny) jest to materiał posiadający w swojej mikrostrukturze obszary wykazujące samoistne i spontaniczne namagnesowanie w wyniku wzajemnego oddziaływania momentów magnetycznych poszczególnych atomów (tzw. struktura domenowa).

Fulness factor:

BH/(R×K) - wskaźnik napelnienia

Maksymalna gęstość energii (BH)max jest maksymalną wartością iloczynu B×H na krzywej odmagnesowania magnesu. Parametr ten jest wykorzystywany do określenia, jak „mocne” magnesy mogą być wytworzone z danego materiału.
Sam BH (bez indeksu) będzie więc charakterystyczny dla żywych ferromagnetyków, w których - owszem – możliwe jest przyjęcie wartości max jak i min, ale zazwyczaj oscyluje on pomiędzy tymi skrajnościami.
Iloczyn B•H: Gęstość energii magnetycznej - jest iloczynem indukcji magnetycznej(B) i natężenia pola odmagnesowującego(H) w danym punkcie krzywej odmagnesowania magnesu. Iloczyn ten ma wymiar gęstości energii [J/m3] w układzie SI oraz [Gs•Oe] w układzie CGSM, a jego wartość decyduje o energii zewnętrznego pola magnetycznego, jakie może wytworzyć jednostka objętości magnesu w danym stanie odmagnesowania.

Jego wartość jest równa ilości energii magnetycznej, jaką odda ferromagnetyk w danej interakcji z ciałem zewnętrznym w danych warunkach. Obrazuje stan obecny, swoistą, aktualną gęstość magnetyczną ferromagnetyka.
Obrazuje mnie w tej chwili – to, ile jest we mnie namagnesowania i jak silnie działam swoją energią na innych.



R - Remanencja Br (indukcja remanencji, indukcja szczątkowa, strumień resztkowy, pozostałość magnetyczna) jest wartością indukcji magnetycznej, jaką osiąga materiał magnetyczny namagnesowany do nasycenia, po usunięciu pól magnesujących. Praktycznie stan bliski remanencji uzyskuje się w magnesie, po umieszczeniu go w zamkniętym obwodzie magnetycznym wykonanym z materiałów o najwyższej indukcji nasycenia.
Wartość indukcji magnetycznej pozostała po usunięciu zewnętrznego pola magnetycznego magnesującego ferromagnetyk (nasycającego maksymalnie magnetycznie ferromagnetyk). Charakteryzuje magnes trwały. Jest to wartość maksymalna, pierwotna.

Obrazuje to, ile namagnesowania uzyskuję – jestem w stanie wchłonąć - w kontakcie z daną osobą.


K - Koercja (siła koercji, pole koercji, natężenie powściągające) jest wskaźnikiem przeciwdziałania, odporności materiału na rozmagnesowanie.
Odpowiada wartości zewnętrznego pola magnetycznego, jakie trzeba przyłożyć do ferromagnetyka, aby zmniejszyć do zera pozostałość magnetyczną.

Obrazuje to, jak wiele energii musi włożyć jakaś osoba w to, aby rozmagnesować mnie z magnetyzmu, który sama wchłonęłam od kogoś.
Sytuacje mogą być różne – namagnesowania i rozmagnesowania może dokonywać interakcja z tą samą osobą, lub może być to wynikiem relacji z innymi osobami – jedna doprowadza do remanencji, a druga do koercji, ale też może być to jedna i ta sama osoba. Niezmienne w tych sytuacjach jest to, że fulness factor charakteryzuje mnie swoiscie.



Zaczerpnęłaś mnie. W pierwszym etapie bardzo mocno i dużo (R). Wzięłaś i bierzesz nadal ze mnie. Mniej, więcej...
Gdyby nasze relacje umarły, wartość ta byłaby względnie stała, …ale nie umarły.
Aby odebrać Ci całą zawartość zaczerpniętą ze mnie, potrzebna jest duża siła... Nie wiem dokładnie jaka, czy jej inicjatorem byłabym ja, czy ktoś inny, czy po prostu życie powolnym strumieniem, przez małą dziurkę, zdekompresjonowałoby tę zawartość (K).
Posiadając to, co czerpiesz z innych, także ze mnie, emanujesz na innych swoją energią (BH). Ta emanacja także nie jest stała. Oscyluje na swojej skali warunkowana całą gamą czynników.

Mam wpływ na Twój Fulness factor, dlatego dodam w tej definicji coś ode mnie…


Fulness factor:

fxWF(BH)/(R×K)

To jest Twój Fulness factor w zbiorze mojej dziedziny (WF). Możesz go dowolnie obrazować na zbiorach dziedzin innych osób, bądź zobrazować swój holistyczny Fulness factor (na dany moment) z multi-argumentem (MULTIX), czyli wszystkimi osobami, z których czerpiesz, na które emanujesz, które emanują na Ciebie.

Fulness factor:

fxMULTIX= BH/(R × K)


Wykres tych funkcji tworzy się każdego dnia w Tobie i we mnie, za każdym razem jest inny, ale o zmierzchu jest najbardziej wydatny, wyraźny i czysty. Niebo jest pełne pięknych linii: falujących, drżących, stygnących, szczytujących… Do póki płyną, żyjemy…

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz