Między jedną a drugą książką i rehabilitacją

Odkryłam puzzle!

Pamiętam, że za dzieciaka układałam małe puzzle z Koziołkiem Matołkiem. Tata mi pomagał :)
Ostatnie puzzle jakie układałam, to Mona Lisa - układałam je z siostrą, aby potem zawiesić na ścianie jako obraz. Puzzle były tańsze niż plakat. Miałam jakieś 15 lat.

3 tygodnie temu pożyczyłam puzzle od chrześniaka (Lampart, 1000 elementów), a po ich ułożeniu poszłam do sklepu i kupiłam następne (Warszawa, 1000 elementów). Wciągnęło mnie. Aktualnie układam trzecie (w oczekiwaniu na zasadnicze zamówienie, jakiś widoczek na góry w Kanadzie, 2000 elementów), a zamówiłam już dwie kolejne sztuki. Oczekuję z niecierpliwością tych dwóch pudełek z serii "sztuka" - będą trudne i szlifujące wytrwałość, cierpliwość i koncentrację. Wybrałam je specjalnie z tego względu.

Co takiego jest w puzzlach?
Zaczęłam układać pierwsze od 17 lat puzzle - Lamparta. Po ułożeniu pierwszej części, dawkowanej moją wątłą cierpliwością uznałam, że nie jest najgorzej, że całkiem to miłe. Drugie podejście do kolejnej części zaczęło już rodzić we mnie pewne uczucie, że to w sumie bez sensu. Strata czasu. A poza tym, ułożenie tych monotonnych centek jakoś jest możliwe i w miarę sensowne, ale tło?! Po cholerę układać to tło? Z resztą, czy to w ogóle jest możliwe? Ile mi to zajmie? Zostawię te puzzle bez tła... Ale jednak, któregoś dnia, kiedy Lampart wyłonił się na panelach, uznałam, że może jednak spróbować? Trzeba wybrać dobrą strategię na to tło. Poza tym, dlaczego miałabym się poddać? I dlaczego do cholery znów myślę o czasie? Przecież w kółko powtarzam sobie, że czas nie ma znaczenia, żeby nie dać się zamykać w jego więzieniu! Już koniec z tym! No i przecież mam go teraz bardzo dużo na odpoczynek właśnie. Poza tym, przecież potrzebuję treningu dla mojej cierpliwości i spokoju. Po prostu potrzebuję harmonii.
Pojawiła się we mnie myśl, że te puzzle w cale nie są takie głupie... To wszystko, co potrzebuję w sobie trenować jest właśnie w tym pudełku. I tak pojawiła się w moim życiu faza puzzli. Może stanie się nową tradycją? Jak gry planszowe. Ach... z grami planszowymi było dokładnie tak samo... Warto siebie trenować :)

A to te puzzle w oczekiwaniu na te właściwe...